بدون ایده به صفحهی لبتاب چشم دوختهام. نمیدانم چه بنویسم. چشمم میخورد به کتابی که همین عصر از قفسهی کتابها بیرون آوردم تا بخوانم. اما به صد دلیل نتوانستم حتی یک کلمه هم از آن بخوانم. برمیدارم و چند سطر از یک داستان کوتاه را میخوانم. چه ایدهی خوبی. شما
آنطور که به نظر میرسد، قرار است با نوشتههای این کتاب چند روزی عاشقانه زندگی کنم. از میزان جذابیت نوشتهها همین بس که درست چند دقیقه پیش با قاشق داغ شدهی داخل غذا دستم را سوزاندم. تا وقتی که غذا آماده شود چند صفحهای هم میخوانم و فکر کنم فردا
دیروز استاد چند صفحهای از کتابی را در کانال قرار دادند. وقتی فایل را باز کردم چشمم روشن شد و ذهنم تشنهتر. یادداشتهای کوتاه یک کارآفرین که بسیار عمیق و در عین حال بسیار کوتاه و مختصر بودند. کتاب را جستجو کردم و خریدم. و به زودی از نزدیک باهاش
کتاب بسیار باریکی در میان کتابهایم وجود دارد به نام خرد شکست. بعد از مدتی که به این کتاب سر زدم جملاتی که با ماژیک هایلایت کرده بودم را مجدد خواندم. اینجا هم برخی از آنها را مینویسم شاید برای شما هم جالب باشند. داستایفسکی جایی نوشته است: «هرچه
یادتان هست گفته بودم باکتاب «ذهن کامل نو» هنوز صمیمی نشدهام؟ اما کم کم احساس نزدیکی به کتاب دارد در من شکل میگیرد. اولین تکانه برای برانگیختن این احساس زمانی آغاز شد که نویسنده (دنیل ه.پینک) در صفحهی ۱۰۴ کتاب راجع به دبیرستان ویژهی معماری و طراحی(چاد) حرف زد. یک
این روزها یک پروژهی جدید شروع کردهام که زمان زیادی از من میگیرد اما بسیار خوشحالم که شروع کردهام و دارم انجامش میدهم. یقین دارم که شما هم که شاد با فیزیک در ارتباط نیستید، دستکم یک ویدیو در جایی از کلاسهای فیزیک پروفسور والتر لوین دیدهاید. همان مرد با
دو روزی میشه که کتاب محمدرضا شعبانعلی به دستم رسیده. همان کتاب که با عشق تمام خریدمش. درست در اولین لحظهای که به طور رسمی رونمایی شد. قبلتر و در پستهای قبلی گفتهام که چقدر به محمدرضا ارادت دارم و چقدر از او و سایت معروفش متمم چیزهای زیادی یاد
کتاب کنار دستم است، چند روزی هست میخواهم بردارم و نوکی بزنم بر این کتاب. اما مگر میشود؟ الان که لبتاب را برداشتم تا چیزی بنویسم چشمم بهش افتاد و برداشتم تا با شما ورقش بزنم. از هیچی که بهتر است. لااقل صفحه اولش را میخوانم. نویسنده رایان هالیدی است.
دارم فصل ششم کتاب ساخت برند داستانی را میخوانم. کجا؟ در مدرسه. به لطف عدم حضور دانشآموزان دوازدهم در این ساعت زمانی خالی پیدا کردهام تا بتوانم بر روی کارهای عقب مانده تمرکز کنم و البته به لطف اینکه خانم مدیر اجازه دادند در اتاقشان بنشینم و خلوتی برای خودم
گفته بودم که چند روزی هست در حال مطالعه کتاب ساخت برند داستانی هستم. و امروز میخواهم خلاصه ای از جملاتی که در صفحات بعدی مطالعه کرده ام را اینجا به اشتراک بگذارم.
معلمی را از سالها پیش شروع کردهام اما هنوز به طور کامل معلمیکردن را نیاموختهام. هر روز تلاشم این است که بیشتر یاد بگیرم و هر آنچه یاد میگیرم را بیشتر در اختیار دیگران قرار دهم. اشتیاق یادگیری و یاددهی هست که به زندگی من معنا میبخشد. آموزش معنای زندگی من است و آرزوی قلبیام بهبود وضعیت آموزش در کشورم میباشد.
