در کلاس آموزه نویسی استاد توصیه کردند که خاطراتمان را با تمام ادراکاتی که توسط حواسپنجگانه داریم بیامیزیم و نوشتههایی بهتر و زیباتر برای حساب بانکی خاطراتمان آماده کنیم. اصل موضوع از این قرار بود که گفتند؛ افرادی شادتر و خوشبختتر هستند که خاطرات بیشتری از گذشته داشته باشند و
امروز کاری از کارهای مهم را تمام کردم و خوشحالم. باید برای صبح وخلوت زیبایش آماده شوم.
با اینکه نمیشه زمان رو به عقب برگردوند و اشتباهات گذشته رو جبران کرد. اما میشه با سختکوشی اثرات این اشتباهات رو کمرنگتر کرد. مثلن من الان خیلی دلم میخواد برگردم به دیشب و قبل از خواب لب تاب و رو باز کنم و نوشته دیشب رو بنویسم اما نمیشه
میگویند روزی مریدی سراغ سقراط رفت و از او خواست که رمز موفقیت را برایش بازگو کند. سقراط دست او را گرفت و مستقیم برد کنار آب و سر طرف را گرفت و برد زیر آب و وقتی آن مرد به دست و پا زدن و تقلا کردن افتاد سرش
امروز یکشنبه ۱۷ تیر هست. رزناز داره به یک کانال یوتیوبی که راجع به گرامر زبان انگلیسی صحبت میکنه، نگاه میکنه. هوا حال عجیب و غریبی داره و اصلن مشخص نیست که تکلیفش چی هست. مثلا وسط آ،تاب سوزان و طاقت فرسای امروز یهو دلش خواست که بباره و سریع
تیرنامه اسم نوشتههای جدید من است. اسم و رسمی برایش در نظر گرفتم تا ارادهام برای نوشتن قویتر شود. اینروزها هر کاری میکنم در پس ذهنم اسم کتابی به شدت خودش را به رخ میکشد. و زود با خودم میگویم«ایگو دشمن شماست.» و بعد پا پس میکشم و بدین صورت
معلمی را از سالها پیش شروع کردهام اما هنوز به طور کامل معلمیکردن را نیاموختهام. هر روز تلاشم این است که بیشتر یاد بگیرم و هر آنچه یاد میگیرم را بیشتر در اختیار دیگران قرار دهم. اشتیاق یادگیری و یاددهی هست که به زندگی من معنا میبخشد. آموزش معنای زندگی من است و آرزوی قلبیام بهبود وضعیت آموزش در کشورم میباشد.
