از این به بعد راجع به بخش عملی برنامه ریزی و هدف گذاری صحبت خواهیم کرد. بعد از اینکه ساختار ذهنی خود را برای مدیریت زمان آماده کردیم باید دست به قلم شویم برای مدیریت کردن زمان خود و دست به اقدام بزنیم. به طور کلی ما برای برنامه ریزی

هر وقت صحبت از مدیریت زمان مطرح باشد احتمالا بحث اوقات فراغت هم پیش کشیده میشود. اوقات فراغت همونطور که از اسمش پیداست شامل زمانهایی میشود که ما فارغ از وظایف و کارهای جدی که  داریم به امور مورد علاقه خود میپردازیم. خود این امور مورد علاقه میتواند کارهای جدی

قبلا گفتیم که انضباط شخصی تضمین عملکرد ما به برنامه ریزی های ما است و روتین تضمین کننده پایبندی ما به نظم شخصی است. خیلی خوب هست که بیان کنیم اصلا منظور از روتین این نیست که ما مثل یک ماشین، برنامه ریزی روزانه داشته باشیم و راس ساعتهای مشخص

داشتن یک زندگی متعادل که در آن بتوانیم برای همه ابعاد و وجوه مختلف زندگی به اندازه کافی و مناسب زمان بگذاریم یکی از ایده‌آل ها و اهداف ذهنی همه ما است. ما خیلی دوست داریم به اندازه‌ای که کار می‌کنیم، تفریح کنیم، کتاب بخوانیم و با خانواده وقت بگذرانیم.

خیلی وقت ها بسیاری از مشکلات و اشتباهات ما خودشان را در قالب ضعف در مدیریت زمان نشان می‌دهند و یا ما آنها را به عنوان ضعف در مدیریت زمان تلقی میکنیم. و یا حتی ترجیح میدهیم که اینطور تصور کنیم.یک دلیل این موضوع این است که ما به طور

اگر ما برای خود تصمیم نگیریم دیگران برای ما تصمیم میگیرند و اگر ما خومان را کنترل نکنیم یگران ما را کنترل میکنند و اگر ما خودمان را مدیریت نکنیم دیگران ما را مدیریت میکنند و به تبع آن زمان ما را مدیریت میکنند. مدیریت زمان بدون اعمال مدیریت صحیح