توقف، نگاه، حرکت

برخی از عبارات درست سر بزنگاه به دادمان میرسند. این عیارت (توقف، نگاه، حرکت) برای من چنین حکمی دارد.

امروز که سر کلاس در باره‌ی مسیر حل سؤال برای دانش آموزانم صحبت می‌کردم، دیدم این عبارت در گنجینه‌ی عبارتهای ذهنی من ثبت شده است. عبارتی که از ناهید وام گرفته‌ام و فکر نمیکردم روزی بتوانم خودم هم هنگام سخن گفتن از آن استفاده کنم. گویی خودم لمسش کرده باشم.

این عبارت به قدری برای من درونی شده است که همچون صحنه‌ای نفس گیر از یک فیلم اکشن تصورش میکنم. دختری با موهای آشفته در میدان نبرد که لحظه‌ای توقف میکند، به اطراف نگاهی می‌کند و شرایط را برانداز می‌کند و دوباره با قدرت به نبردش ادامه می‌دهد.

 

 

به اشتراک بگذارید

3 پاسخ

  1. “توقف، نگاه، حرکت” برام خیلی جالب و آموزنده بود.
    امروز از صبح داشتم به یه سری تغییر فکر می‌کردم؛ با دیدن این مطلب شما این ایده به ذهنم رسید که لازمه این نگرش بخشی از سبک زندگی شخصی و کار آدم باشه.
    آخر هر هفته و ماه و سال یه وقت اختصاص بدیم برای “توقف، نگاه، حرکت” و اگه نیاز به تغییر در جهت رضایت از زندگی و کار داشتیم، زودتر دست به کار بشیم و تغییرات لازم رو در برنامه مون بگنجانیم.
    وگرنه یه روزی به خودمون می‌آییم و می‌بینیم از مقصد مورد نظرمون خیلی دوریم و به بی‌راهه رفتیم!
    ولی همین “توقف، نگاه، حرکت” هفتگی و ماهانه و سالانه گرای مناسبی به مسیر حرکتمون میده و در نهایت رضایت بیشتری از زندگی تجربه می‌کنیم.

    🙏🏻🌷🌱

    1. سلام علی ممنون که بازهم اومدی و سر زدی و نظر نوشتی.
      توی وبلاگت هم در این مورد مطلب جالبی نوشتی. همیشه به قدری مشغول مسیر و مشکلاتش هستیم که فراموش می‌کنیم شاید مسیرهای دیگری هم وجود داشته باشه. این عبارت من رو هم وادار کرده با چشم بازتری مسیرم رو طی کنم. توقف کنم و گاهی با نگاه به اطراف دوباره شروع به حرکت کنم. چه بسا این حرکت دوباره، شروع یک مسیر جدید و ترک مسیر نادرست قبلی باشه.

      1. سلام
        خواهش می‌کنم
        بله درسته. اگه حواسمون نباسه، اکثر اوقات ذهن افسار گسیخته ما، ما رو در روزمرگی‌های زندگی غرق میکنه و از اصلاح مسیرمون غافل میشیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط