همینطور که داشتم پا در عرصه تنبلی برای نوشتن و عدم استمرار میگذاشتم در استوری های پیج مازیار که همیشه مطالب مهمی توی پیجش میگذاره با مفهوم savouring روبرو شدم. و با خودم فکر کردم که چی از این بهتر؟ هم بهانه ای میشه برای به روز نگه داشتن وبلاگ و هم عمل شنیع وقت گذرانی در اینستا گرام را به کار مفیدتری گره میزنم و هم اینکه راجع به این مطلب دقیق تر میشوم و بهتر یادش میگیرم.
اما سیورینگ یعنی چه؟
مفهوم خیلی ساده ای دارد؛ به این معنی که از تجربه کاری که در حال انجامش هستی یک قدم به بیرون بگذاری و مرورش کنی و تا جایی که میتوانی از آن کار لذت ببری و قدرش را بدانی.
این کار باعث میشود چیزهای خوب زندگی را از کوچک تا بزرگ به یاد ما بیاورد و حتی از اون مهمتر اینکه از پرش ذهنی تا حد خیلی زیادی جلوگیری میکند و باعث میشود صد در صد روی آن کاری که در حال انجامش هستیم متمرکز شویم.
برای حرفه ای شدن در این مهارت کافی هست موقع انجام کاری لحظه ای درنگ کنیم و به آن فکر کنیم. به اینکه همین کار چرا و چطور ما را خوشحال میکند. در این تمرین به تمام جزئیات کوجک باید دقت کنیم.
مثلا هنگام خوردن غذا یا نوشیدن آن را بو کنیم و به رنگ و بافت و مزه اش و هرچیزی که داخل آن هست فکر کنیم و سعی کنیم مزه ها را در دهان تفکیک کنیم.
این مفهوم بسیار ساده است اما استفاده از آن در زندگی سخت است و نیاز به تمرین دارد.
به فارسی ترجمه خوبی برای این مفهوم پیدا نکردم اما به زبان ترکی استانبولی واقعا معنی قشنگ و گویایی داره
و میشه تادینی چیکارماک(tadını çıkarmak)
