هجوم افکار

زندان حتما جایی هست که نمیتوانی در آن تنها باشی.

فصل ها رو باید با جزییات ثبت کنم!

الان شوپن گوش میدم و عجیب میچسبد!

در میان موج هایی که در آغوش ساحل آرام میگیرند با پای برهنه قدم برمیدارم و همه دردها را برای لحظه ای فراموش میکنم.

لحظات عمیق و کشدار هستند و تنفس هوای تازه تا اعماق سلولهانفوذ میکنند.

عجیب این لحظات را دوست دارم.حس سرمستی بعد از یک طوفان دارم.

 

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط