در راستای تالیف کتاب خودم در حال مطالعه کتابهایی در مورد روش تدریس و معلمی کردن هستم. مطالعه این کتابها باعث میشوند اطلاعات حودم را انسجام ببخشم و تجارب زیستۀ خودم را از نگاه کسانی که تجربه معلمی کردن را بیشتر از من داشته‌اند ببینم.

یکی از کتابهایی که در حال حاضر مطالعه میکنم کتاب تدریس ترازمند از انتشارات هوش ناب هست. مقدمات کتاب کمی خشک و سنگین بود اما بخش اصلی کتاب، ۱۰۱ آموزه‌ای است که نوسینده(غلامرضا خاکی)، در کتاب مطرح کرده است. احتمالا شما هم مثل من با خواندن این آموزه‌ها یاد کلاسهای خودتان می‌افتید و تجارب مشابهی را به خاطر می‌آورید.

برخی از این آموزه‌ها را باهم مرور کنیم:

1. شهامت پوزش خواهی داشته باشید.
2. هوشیارباشید با غرور خودستایی نکنید.
3. تر بزرگان مورد علاقه‌تان بت نسازید.
4. به ندانستن های خود صادقانه اعتراف کنید.
5. انتظار از خود را درک و اصلاح کنید.
6. برای  یادگیری متواضع باشید.
7. ویژگی مخاطبان خود را بشناسید.
8. به عدالت ملموس رفتار کنید.
9. ایجاد استرس و اضطراب نکنید.
10. حد شوخی و صمیمیت را نگه دارید.
11. به تیکه‌پرانی‌ها واکنش نشان ندهید.
12. درباره مسائل شخصی کنجکاوی نکنید.
13. رفتار جدی اما منعطف داشته باشید.
14. از افراط و تفریط پرهیز نمایید.
15. در تشویق دیگران میانه رو باشید.
16. خود را با بدگویی و گله مندی تحقیر نکنید.
17. ابراز محبت دیگرا را وظیفه نپندارید.
18. افراد همیشه معقول رفتار نمیکنند.
19. به برداشت‌های نادرست دامن نزنید.
20. فروتنی دروغین ابراز ننمائید.
21. با حاضرجوابی شور پرسندگان را نابود نکنید.
22. اجازه بدگویی به دیگران ندهید.
23. بر سرعت کلام خود حساس باشید.
24. مراقب لحن کلام خود باشید.
25. به مصیبت دیدگان شفقت بورزید.
26. ذهنیت و نیت دیگران را نخوانید.
27. در سخن گفتن تک‌گویی نکنید.
28. امکان سخنوری فراهم آورید.
29. ارتباط با صاحب‌نظران را توصیه نمائید.
30. به جای تخریب، انتقاد مؤثر کنید.

فعلا تا اینجا را ‌مطالعه کرده‌ام. اگر فرصتی باقی بود امروز تا شب بقیه نکات را هم مینویسم. الان باید بروم به دامن طبیعت و از جمعه لذت ببرم.