اهداف “نه هنوز” سمیترین اهداف برای سلامت روح و روان میباشند. اهدافی که با شروع سال و فصل و هفته جدید به دلیل جوگیر شدن اتخاذ میکنیم و بعد اشتیاق خود برای انجام آنها را از دست میدهیم چون با قد و قوارهی ما متناسب نیستند و این گونه است که وقتی کسی از ما میپرسد: باشگاه رفتی؟ شروع کردی به نوشتن کتابت؟ ضبط دوره رو شروع کردی؟ و…
تو در جواب میگویی: “نه هنوز”
و ادای این عبارت چقدر میتواند برای روح و روان ما آزار دهنده باشد. در حدی که در نهایت به کرختی برسیم، به بی تفاوتی نسبت به اهداف مهممان و این یعنی نابودی کامل.
خیلی سعی میکنم که این نوع از اهداف را که به دلیل سندروم شروع سال در من شکل میگیرند کنار بگذارم و اهداف خالصتر و شفافتری برای خود برگزینم.
بستن پروندههای ناتمام گذشته از انتخاب اهداف جدید بسیار مهم تر و با ارزش تر میباشند. ما خودمان را در گذشته جا میگذاریم و گذشته های ناتمام را با خودمان به آینده منتقل میکنیم و این گونه هست که آینده ما پر میشود از گذشته های ناتمام.
یعنی چه؟ خب اجازه دهید با یک مثال شرح دهم. شما از رابطه خود راضی نیستید. و این حس نارضایتی بقیه فعالیتهای شما را تحت الشعاع قرار میدهد. شما هنوز تکلیف خود را با این رابطه تمام و کمال مشخص نکرده اید و این یک پرونده باز برای شما محسوب میشود. دو راه وجود دارد. یا با جدا شدن از این رابطه تکلیف خود را مشخص کنید و یا اینکه با خود عهد ببندید دیگر غر نزنید. اگر به هر دلیلی نمیتوانید از این رابطه خارج شوید(حتمن دلیل محکمی دارید مثلن پای فرزندی در میان است و میدانید که با جدا شدن شما زندگی او نیز مختل میشود) دیگر بهانه نیاورید و با غر زدن حال خود را بد نکنید. تکلیف خودتان را با خودتان روشن کنید. بمانید ولی با دلایل محکمی که دارید دیگر اجازه غر زدن به خودتان ندهید.