3 پاسخ

1. سلام:)
   اصلا باورم نمیشد معلم فیزیک باحال امسالم یه وبلاگ داشته باشه که توش احساساتش رو بنویسه.
   شاید تصورم از یه معلم فیزیک یه ادم جدی بود ولی شما عکسش رو ثابت کردین
   من نوشته های قبلیتونم خوندم به نظرم اصلا اشکالی نداره که تو کلاس فیزیکم شعر بخونین.منتظر نوشته بعدیتونم هستم.
   “رود راهی شد به دریا کوه با اندوه گفت:
   می روی اما بدان…
   دریا ز من پایین تر است.”
   من خودم عاشق مفهوم این شعرم.

   پاسخ

   1. سلام هستی عزیز ممنون که اومدی اینجا و نوشته‌های معلم فیزیکت رو خوندی. انسانها در هر نقشی که فرو بروند باز نیمه‌های ناشناخته‌ی دیگری دارند که دیگران زیاد با اون نیمه آشنا نیستند. من هم در مدرسه معلم فیزیک هستم و اینجا که میام یک انسان معمولی هستم که دوست دارم در مورد اتفاقات مختلفی که برام رخ میده(چه در دنیای واقعی و چه در دنیای خیال و چه مابین صفحات کتاب‌ها) صحبت میکنم.
      یک توضیحی هم بدم که متوجه شدم چندبار یک کامنت رو زیر نوشته‌ها گذاشتی. نگران نباش هر کامنتی بگذاری میخونم ولی شاید دیرتر جواب بدم پس نیازی به تکرار نیست.

      پاسخ

      1. خوشحالم که مهمون خونه یک انسان معمولی شدم هر چند مجازی ولی بی نقاب.(منم تو این دنیا مجازی شاید میشه گفت طرفدارم…)

         واما درباره کامنت ها🙂
         خود کامنت برای من نشون داده نمی شد و حتی بعد چند روز من الان موفق به دیدن جوابتون شدم و برام مهم بود که کامنتم به دستتون برسه برای همین حدود ۳ روز متوالی امتحان کردم که ارسال میشه یانه بعد دیدم که ای وای ۳ . ۴ تا کامنت زدم😊

         پاسخ